Ως πρόεδρος και πλέον ισχυρό μέλος της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Ελέανορ Ρούζβελτ ήταν η κινητήρια δύναμη δημιουργίας, το 1948, του χάρτη ελευθεριών που αποτελεί την παντοτινή της κληρονομιά: της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Ελέανορ γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης και παντρεύτηκε τον ανερχόμενο πολιτικό Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ το 1905 οπότε και ενεπλάκει πλήρως στα κοινά. Όταν έφτασαν στο Λευκό Οίκο, ως Πρόεδρος και Πρώτη Κυρία, το 1933 η Ελέανορ ασχολούνταν ήδη ευρέως με θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικής δικαιοσύνης. Συνεχίζοντας το έργο της προς χάριν ολόκληρου του λαού, προήγαγε ίσα δικαιώματα για τις γυναίκες, τους Αφρο − Αμερικανούς και για τους εργαζόμενους την εποχή της μεγάλης οικονομικής ύφεσης, εμπνέοντας και τραβώντας την προσοχή στους σκοπούς τους. Μιλούσε με θάρρος και υποστήριξε δημόσια τη Μαριάν Άντερσον όταν, το 1939, απαγορεύθηκε στη μαύρη τραγουδίστρια να τραγουδήσει στο Κονστιτιούσον Χολ της Ουάσιγκτον εξαιτίας του χρώματός της. Η Ρούζβελτ φρόντισε ώστε η Άντερσον να τραγουδήσει στα σκαλιά του Λίνκολν Μεμόριαλ αντ' αυτού, δημιουργώντας και διατηρώντας μια εικόνα έμπνευσης με το προσωπικό της θάρρος υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ως εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών

Το 1946, η Ρούζβελτ διορίστηκε στα Ηνωμένα Έθνη ως αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών από τον πρόεδρο Χάρι Τρούμαν ο οποίος διαδέχθηκε τον Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ στον Λευκό Οίκο μετά το θάνατό του, το 1945. Ως επικεφαλής της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έπαιξε ζωτικό ρόλο στη δημιουργία της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την οποία και υπέβαλε στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών με τα παρακάτω λόγια:

«Σήμερα, βρισκόμαστε στην αφετηρία ενός σπουδαίου γεγονότος τόσο για την επιτυχία του έργου των Ηνωμένων Εθνών όσο και για την ποιότητα ζωής του ανθρώπινου είδους. Αυτή η διακήρυξη μπορεί να καταστεί η διεθνής Μάγκνα Κάρτα για όλους τους ανθρώπους όπου κι αν βρίσκονται».

Η Ρούζβελτ, που ο πρόεδρος Τρούμαν αποκαλούσε «Πρώτη Κυρία του Κόσμου» για τα ανθρωπιστικά της επιτεύγματα, εργάστηκε μέχρι το τέλος της ζωής της για να κερδίσει την αποδοχή και την εφαρμογή των δικαιωμάτων που η ίδια περιέλαβε στη Διακήρυξη. Η κληρονομιά των λόγων και των έργων της κάνει αισθητή την παρουσία της στα συντάγματα πολυάριθμων χωρών και στη διεθνώς εξελισσόμενη διεθνή νομολογία που τώρα προστατεύει τα δικαιώματα των ανδρών και γυναικών σε όλο τον κόσμο.

«Να κάνετε αυτό που θεωρεί η καρδιά σας ότι είναι σωστό – γιατί θα υποστείτε κριτική έτσι κι αλλιώς. Θα σας αναθεματίσουν αν το κάνετε, θα σας αναθεματίσουν κι αν δεν το κάνετε». – Ελέανορ Ρούζβελτ